مترو ۱۶۰ ساله شد

به گزارش روابط‌عمومی و امور بين‌الملل شركت راه‌آهن شهری تهران و حومه (مترو) نخستين تلاشها برای بهره مندی از يک سيستم حمل و نقل عمومی كه درگير ترافيک جاری معابر درون شهری نشده و در عين حال از انرژی پاک برای تامين نيروی رانش آن استفاده شود، در انگلستان صورت پذيرفت. به اين ترتيب دقيقاً ۱۶۰ سال پيش يعنی ماه ژوئن سال ۱۸۶۳ ميلادی، راه آهن نيمه زيرزمينی متروپوليتن در لندن به عنوان يک سامانه ريلی افتتاح شد. ۵ سال بعد، خط ناحيه‌ای لندن به بهره‌برداری رسيد و در سال ۱۸۹۰ ميلادی، خط شمالی لندن راه‌اندازی شد.

آمريكايي‌ها با دو خط سبز و آبی شهر شيكاگو، در سالهای ۱۸۹۲ و ۱۸۹۵ از اين سيستم حمل و نقلی منتفع شدند. بعد نوبت به بوداپست مجارستان رسيد كه در سال ۱۸۹۶ صاحب يک خط مترو شود. خط مترو گلاسكو در سال ۱۸۹۶ به بهره برداری رسيد و در ادامه فرانسوی ها سال ۱۹۰۰ ميلادی در شهر پاريس از سيستم مترو بهره‌مند شدند.

جالب است بدانيد كه طی دوران جنگ جهانی اول، شهرهای لندن، شيكاگو، آتن، برلين، بوستون، بوئنوس آيرس، بوداپست، گلاسكو، هامبورگ، ليورپول، نيويورک، پاريس و فيلادلفيا دارای خط مترو با قطار برقی بودند.

در كشور ما نيز اولين تلاشها برای تاسيس شركت مترو به سال ۱۳۵۴ خورشيدی باز مي‌گردد اما نقطه شروع جدی احداث اين شبكه به اواخر دوران جنگ تحميلی ۸ ساله باز مي‌گردد. بهره‌برداري از اولين ايستگاههای متروی تهران از سال ۱۳۷۷ آغاز شد كه نخستين ايستگاه آن، صادقيه بود. برآوردهای حاصل از شبيه سازي‌های ترافيكی نشان مي‌دهد كه در صورت ساخته نشدن مترو در پايتخت، روزانه حدود ۳۰ كيلومتر به طول صف ترافيک خودروها در بزرگراه ها و معابر حمل و نقلی افزوده مي‌شد. در اوج ترافيک، بيش از دو و نيم ميليون سفر روزانه در تهران توسط شبكه خطوط هفتگانه مترو انجام مي‌شود. غير از تهران، كلانشهرهای اصفهان، شيراز، تبريز و مشهد نيز از سيستم راه‌آهن ريلی زيرزميني (مترو) بهره‌مند هستند.

در حال حاضر شبكه مترو تهران با حدود ۲۷۰ كيلومتر طول و ۱۵۰ ايستگاه، يكی از ۲۰ مترو شاخص دنيا به لحاظ طول خطوط، تعداد ايستگاه ها، كيفيت ساخت و نگهداری به شمار مي‌آيد.

رتبه نخست اين رده‌بندی به چيني‌ها تعلق دارد كه طول خطوط مترو شهرهای مختلف آن در مجموع به حدود ۴۶۰۰ كيلومتر رسيده و در دهه گذشته پيشرفت شگرفی را در اين زمينه تجربه كرده‌اند.