توان‌یابان باید فرصت بروز خلاقیت‌های خود در عرصه شهری را داشته باشند
🖋سید مرتضی روحانی، شهرار منطقه ۱۶
سوم دسامبر برابر با ۱۲ آذر از سوی مجمع عمومی سازمان ملل متحد، روز جهانی معلولین نام‌گذاری شده و هدف از این نام‌گذاری، افزایش توجه و آگاهی عمومی درباره مسائل مربوط به افراد دارای معلولیت است.
باور من این است که هم طبیعت، هم جامعه در خلق معلولیت نقش دارند و مسئول هستند. طبیعت و فرآیندهای طبیعی به سبب وجود برخی ژن ها و تولد معلولان مادرزاد یکی از تولیدکننده های معلولیت هستند. جامعه هم مسئول است، الگوی نامناسب رانندگی که سالیانه ده‌ها هزار تصادف و معلول پدید می‌آورد، رعایت نکردن ایمنی کار و شیوه زیستی ما در محیط زیست آلوده نیز بخشی از دلایل بروز معلولیت است.
توان یابان مشکلات زیادی در زمینه مسکن، ازدواج، اشتغال و... دارند اما بزرگترین مشکل و دغدغه آنان، دسترس ناپذیری شهرها و ناسازگاری و تطابق نداشتن شیوه طراحی شهرها با نیازهای افرادی است که درجاتی از کم توانی جسمی و یا ذهنی دارند و بدین سبب ناخواسته مجبوراند که در کنج خانه ها و آسایشگاه ها روزها را شب و شبها را صبح کنند.
در مقوله دسترس پذیری باید تمامی دستگاه‌ها از جمله استانداری، شهرداری، نظام مهندسی، راه و شهرسازی، فرهنگ و ارشاد و... ورود پیدا کنند و مشکلات حضور معلولین در جامعه را حل نمایند و دسترس پذیری برای تمامی آحاد جامعه از جمله افراد دارای معلولیت، سالمندان، زنان باردار، کودکان و سایر کم‌توانان فراهم گردد.
خوشبختانه در منطقه ۱۶ اقدامات خوبی برای توان یابان انجام شده و اکنون بیش از ۱۰۰ نقطه در این منطقه چون بوستان ها، شریان های اصلی و... مناسب سازی شده و با قانونمند کردن و الزامی شدن اجرای طرح های شهرسازی مانند مناسب سازی درب ساختمان ها و پل ها ویژه توان یابان کمک شایانی به این امر کرده است.
توان یابان باید فرصت یابند تا استعدادهای خلاّق هنری و فکری خود را رشد داده و آن را نه تنها برای منافع خود، بلکه برای غنی سازی جامعه به کار گیرند. به این منظور، باید دسترسی آنان برای مشارکت در فعالیتهای مختلف اجتماعی تضمین شود.
وظیفه تک تک مردم و مسئولین است که نسبت به اعاده حقوق توان یابان دست یاری بهم دهند و در ساختن شهری و جامعه ای در خور آنان بکوشند، جامعه ای که هر شهروندش با هر درجه ای از توانایی و ناتوانی قادر به استفاده از امکانات شهری باشد، جامعه ای که در آن بینا و نابینایش از شغل مناسب برخوردار بوده و نابینایی و ناشنوایی سد راهی برایشان نباشد، جامعه ای که آحاد شهروندانش و به ویژه معلولان در آن نقش آفرین بوده و در فعالیتهای اجتماعی مشارکت نمایند.
در پایان این روز رو به همه توان یابان، سالمندان و جانبازان عزیز تبریک گفته و امیدوارم با توجه به تجهیز و توسعه امکانات فنی و همچنین ارتقای فرهنگ جامعه، احساس تفاوت این قشر با افراد دیگر جامعه کاهش یافته و شاهد حضور این عزیزان در عرصه های مختلف ورزشی، هنری، علمی و... باشیم.
نظرات